Ebu Umame Bin Sehl Bin Huneyf (Ra) anlatıyor. Bir gün mescitte ensar ve muhacirlerle birlikte otururken Hz. Aişe ile görüşmek üzere izin alması için bir adamı gönderdik. Yanına girdiğimizde O şöyle dedi: Bir defasında bana bir dilenci geldi. Yanımda da Resulullah (sav) vardı. Dilenciye bir şey verilmesini emrettim. Verilecek şeyi getirdim ve O’na baktım. Bunun üzerine Resulullah (sav) şöyle dedi: Evine senin haberin olmadan hiçbir şeyin girip çıkmasını istemiyorsun öyle mi? Bende “Evet.” dedim. Bunun üzerine Resulullah (sav) şöyle dedi: Ey Aişe! Yavaş ol. Sayma, sayarak verme yoksa Allah’ta sana sayarak verir.
8dk 29sn
7dk 10sn
7dk 29sn
9dk 8sn
8dk 47sn
7dk 41sn
8dk 33sn
7dk 9sn
7dk 40sn
7dk 42sn
9dk 9sn
8dk 43sn
7dk 50sn
7dk 16sn
8dk 57sn
8dk 9sn
7dk 37sn
9dk 36sn
8dk 10sn
8dk 50sn
9dk 51sn
7dk 30sn
9dk 35sn
7dk 35sn
7dk 48sn
9dk 12sn
8dk 30sn
7dk 13sn
9dk 32sn
7dk 29sn
7dk 43sn
8dk 29sn
8dk 32sn
9dk 42sn
7dk 24sn
7dk 30sn
7dk 53sn
9dk 9sn
7dk 3sn
8dk 46sn